tot die skemer my opslurp

Begelei my, my metgesel,
tot by die ysterspoor
waar die nagtrein
met nuwemaan
weldra verby sal gaan.

Vertoef ’n rukkie daar
tot die skemer my opslurp
en die mure soos skimme
verdof en verdwyn het
by die oorval van die nag.


-Hendrik Januarie