Die dood van Ivan Ilych

Tolstoy se beroemdste storie, een van die bekendstes in die wereld, maar onmoontlik om te oorskat

"The syllogism he had learnt from Kiesewetter's Logic: "Caius is a man, men are mortal, therefore Caius is mortal," had always seemed to him correct as applied to Caius, but certainly not as applied to himself. That Caius was mortal, was perfectly correct, but he was not Caius, not an abstract man, but a creature, quite separate from all others. He had been little Vanya, with a mamma and a papa, with Mitya and Volodya, with the toys, a coachman and a nurse, afterwards with Katenka and will all the joys, griefs, and delights of childhood, boyhood, and youth. What did Caius know of the smell of that striped leather ball Vanya had been so fond of? Had Caius kissed his mother's hand like that, and did the silk of her dress rustle so for Caius? Had he rioted like that at school when the pastry was bad? Had Caius been in love like that? Could Caius preside at a session as he did? "Caius really was mortal, and it was right for him to die; but for me, little Vanya, Ivan Ilych, with all my thoughts and emotions, it's altogether a different matter. It cannot be that I ought to die. That would be too terrible."

'n Lewe van geluk en ongeluk;
die drang vir geld en erkenning;
bevordering;
weer geluk - rig sy nuwe huis in;
val van 'n leer en stamp sy sy;
die wond herstel en vergete;
maar die gevoeligheid keer terug met woedebuie
dokters;
sy vrou se pleidooie;
stadiger word;
Is jy moeg? –
sy skoonbroer se skok wanneer hy hom na 'n lang tyd sien;
slegter word
uiteindelik, voor hom: DIT, die gedagte van sterf;
die bitter stap deur die sitkamer "waarvoor hy sy lewe gegee het", die stil gordyn wat hang waar hy geval het
'n lewe van spesiale kos. medisyne en lyfbediendes;
alomteenwoordigheid van DIT
die woede wat gesonde mense uitlok;
die groepleuen van herstel
die walging in homself, om te was en na sy eie liggaam te kyk
uiteindelik: net een behoefte - om te praat oor sterf, wanneer almal praat van medisyne en gesondheid
sy seuntjie se stil, vreesbevange oë;
sy gesin wat vertrek na die teater, sonder hom
die swart sak waarin hy gestoot word, spartelend, half daar
nog spesialiste
sy patetiese, nederige vraag: is daar ENIGE hoop? - wat sy vrou tot trane dryf
die swart sak, waarin hy uiteindelik inval en voel
trane en trane
haat vir almal om hom
los my uit, laat ek in vrede sterf
die dwaasheid van mense, wat beide lewe en dood vir hulself wegsteek
sy vrou, radeloos, wat 'n priester ontbied en daarna vra "Voel jy beter?"
sy antwoord - "ja" - 'n leuen waarmee hy sy omgang met die mensdom beeindig
drie dae se radelose skreeu, waarna sy seuntjie uiteindelik by sy bed kom staan en sy hand soen
en dan, vrede, en lig uit die donkerte
vir die eerste keer - raaksien: die mense om hom - gaan in vrede
en dan - sterf